14lis
Stomia
Rany i podrażnienia skóry wokół stomii są poważnym powikłaniem, niestety-dość częstym.
Krótko po operacji, ze względu na ogólny stan pacjenta, może dojść do powikłań i zaburzenia procesu gojenia.Trudność sprawia jednoczesne zakładanie opatrunku i sprzętu stomijnego.Pielęgniarka stomijna pomoże wybrać odpowiedni sprzęt i akcesoria, które uszczelnią stomię i ochronią przed wyciekaniem moczu, czy treści jelitowych. Pokaże również, jak zakładać opatrunek na ranę. Jeżeli rana mocno się sączy konieczne jest zabezpieczenie opatrunku właściwego opatrunkiem chłonnym, który będzie zbierał nadmiar wilgoci i ochroni skórę przed maceracją, a worek stomijny przed zamakaniem. Głębokie rany wyściełamy opatrunkiem właściwym do wysokości skóry. Po założeniu opatrunku na ranę, uszczelniamy worek stomijny używając do tego specjalnej pasty. Taką uszczelkę nakładamy od brzegu stomii do brzegu opatrunku. Stomia nie boli, więc jakiekolwiek uczucie bólu wokół może świadczyć o infekcji. Natychmiast kontaktujemy się ze specjalistą!
Przy każdej zmianie worka dokładnie sprawdzamy stan stomii, oceniamy kondycję skóry wokół. Skóra wymaga szczególnej pielęgnacji. Najczęstszą przyczyną podrażnień jest niewłaściwe docinanie i dopasowanie worka stomijnego. Zbyt duży otwór powoduje wyciekanie treści, która uszkadza skórę i może powodować powstawanie ran. Inne przyczyny uszkodzeń skóry to kontaktowe, alergiczne lub atopowe zapalenie skóry, zakażenie skóry, uraz mechaniczny przy zbyt gwałtownym odrywaniu sprzętu, lub będące konsekwencją choroby współistniejącej- okołostomijne zgorzelinowe ropne zapalenie skóry. Jak najszybsze wygojenie rany jest bardzo ważne, bo każda rana powoduje złe przyleganie sprzętu stomijnego i dalsze podrażnienia.Tak, jak każda rana tak i ta w okolicy stomii, wymaga oczyszczenia, a przy zagrożeniu zakażeniem, czy widoczną infekcją-użycia antyseptyku. Zakażenia skórne mogą być rozległe, pokryte martwicą, wrzodziejące. Leczenie ich będzie wymagało cierpliwości, bo oprócz oczyszczania, monitorowania, doboru opatrunków, należy uważać na szczelność płytki stomijnej, chronić ranę i skórę przed przedostawaniem się drażniących treści. Powierzchowne uszkodzenia goją się zazwyczaj szybko.Warto jest zapoznać się z preparatami, które służą do zabezpieczania skóry u stomików.
Jak zawsze profilaktyka jest najważniejsza. Kluczowe jest mierzenie stomii i dokładne dopasowanie otworu w płytce. Przy każdej wymianie sprzętu stomijnego zachowujemy zasady higieny. Przy urostomi i ileostomi przed odklejeniem woreczka należy go opróżnić.Worek odklejamy delikatnie, od góry ku dołowi,jedną ręką przytrzymując skórę. Dokładnie oczyszczamy skórę wokół i samą stomię. Można użyć białego papieru toaletowego, miękkich gazików z wodą lub specjalistycznych produktów. Nie można używać nasączanych chusteczek dla dzieci! Ich skład może podrażnić skórę i utrudnić przyklejenie płytki. Do mycia skóry używamy produktów specjalistycznych dla stomików. Po oczyszczeniu skóry dokładnie ją osuszamy. Naklejamy nowy worek stomijny. Mężczyźni powinni pamiętać o depilacji okolić okołostomijnych ponieważ włosy uniemożliwiają szczelne przyleganie płytki. Nie częściej niż raz w tygodniu powinni golić te miejsca jednorazową maszynką i wodą.Nie można używać pianki,żelu do golenia czy kremów do depilacji.
Po pewnym czasie nasza skóra może reagować alergią na stosowane do tej pory produkty. Po konsultacji z pielęgniarką- zmieniamy je na inne.
Sprzęt stomijny jest refundowany. Od 1 stycznia zmieniają się zasady i osobna refundacja będzie dotyczyć sprzętu podstawowego, osobne zlecenie będzie na preparaty i akcesoria pielęgnacyjne.
Wsparciem dla osób ze stomią i ich bliskich są punkty konsultacyjne, których w całym kraju jest kilkanaście. Można tam otrzymać bezpłatne porady i wsparcie. dodatkowo dostępne są szkolenia online. Warto jest korzystać z pomocy, wiedzy pielęgniarek stomijnych. A przede wszystkim- warto jest uwierzyć w to, że stomia nie jest wyrokiem, nie jest chorobą. Stomia była przez wiele lat tematem tabu, wstydliwym problemem. Czas z tym skończyć.
Przypominamy, że tekst nie ma charakteru porady medycznej i nie zastąpi kontaktu ze specjalistą.
