Złamania u osób starszych

Wraz z wiekiem zmienia się biomechanika chodu, skraca się krok, ciało pochyla się do przodu…Dodając do tego problemy ze wzrokiem, zawroty głowy i inne dolegliwości- rośnie ryzyko upadku i złamania. Złamanie kości u osoby młodej, to najczęściej przykry incydent, unieruchomiający ją na kilka tygodni. Jasne-też może być niebezpieczny…Jednak, złamanie kości u seniora wiąże się z o wiele bardziej poważnymi konsekwencjami. Kości zrastają się o wiele dłużej a to powoduje długie unieruchomienie. Wzrasta ryzyko komplikacji, od zaniku mięśni, powstawania zakrzepów, odleżyn, przez różnego typu infekcje. Oprócz następstw „fizycznych”, osoba, która uległa wypadkowi, po wyleczeniu, często zaczyna unikać aktywności, bojąc się, że sytuacja się powtórzy. Taka postawa jest charakterystyczna dla „zespołu poupadkowego”. Musimy pamiętać, że złamanie kości u osoby starszej może nawet doprowadzić do jej śmierci.
Co zrobić, żeby unikać złamań? Przede wszystkim- nie unikać ruchu. Ograniczenie aktywności niekorzystnie wpływa na kondycję i jeszcze bardziej osłabia koordynację, siłę i równowagę. Zwyczajnie-odzwyczajamy się poruszać bezpiecznie. Warto jest odbyć rozmowę z naszym bliskim i namówić go do korzystania, jeśli jest taka potrzeba, z balkoników, lasek i innego sprzętu zabezpieczającego. Trzeba zrobić przegląd butów. W każdym wieku chcemy być eleganccy. Niestety, niestabilne, zbyt wąskie lub szerokie buty, utrudniają poruszanie i łatwiej jest o upadek. Niektóre schorzenia predysponują do upadków. Bliscy osób chorych na Parkinsona, Alzheimera, z zaburzeniami ciśnienia krwi, z cukrzycą, chorobami narządu ruchu, muszą wykazać szczególną czujność. Musimy dostosować przestrzeń mieszkania, tak, żeby była bezpieczna. Najwięcej wypadków zdarza się właśnie w domach. Usuwamy wszystkie dywaniki, chodniczki, które mogą się przesunąć, lub o które można się zaczepić. Pozbywamy się sprzętów, które tarasują drogę. Nie zostawiamy niczego, o co można się potknąć, uderzyć. Doświetlamy pomieszczenia, dbamy, żeby przy łóżku była lampka. Na rynku mamy spory wybór poręczy, które możemy montować przy łóżku, na ścianach łazienki, itp. Jeśli jest taka możliwość-pozbywamy się progów. Jeśli nie- odpowiednio je zabezpieczamy. Podłogi w łazience, czy kuchni, szczególnie, jeśli są kafelkowe, to niebezpieczne podłoże. Nie stosujemy płynów nabłyszczających, które sprawiają, że kafelki są jeszcze bardziej śliskie. Stosujemy dywaniki antypoślizgowe…Ale przede wszystkim- zmieniamy kapcie na takie, które mają dobrą, antypoślizgową podeszwę. Uczulamy seniora na to, by zawsze miał telefon pod ręką. Całkiem dobrym rozwiązaniem jest zawieszenie telefonu na szyi. Mimo oporu, wprowadzamy przedmioty ułatwiające życie- stołek do kabiny prysznicowej, długa łyżka do butów, różnego typu balkoniki, poręcze, które umożliwią bezpieczne podniesienie się z łóżka, czy złapanie, gdy zakręci się w głowie. Przed podniesieniem się z łóżka, z fotele, warto chwilę odczekać. Szybka zmiana pozycji może powodować chwilowe zaburzenie równowagi.Można zasugerować seniorowi, żeby zaraz po obudzeniu, jeszcze siedząc na łóżku, wypijał szklankę wody. I najtrudniejsze- trzeba przekonać bliskiego, że niektórych czynności nie powinien robić sam. Aktywność fizyczna jest ważna, spacery są ważne, samodzielność-również. Ale samodzielne wieszanie firanek, czy sprzątanie szafek, stojąc na zydelku- to poważne zagrożenie. Jeśli aura nie sprzyja, jest ślisko, zbyt upalnie…samodzielny spacer, czy pójście na zakupy nie są bezpieczne. Dobrze dobrane ćwiczenia fizyczne chronią przed upadkiem. Nawet osoba starsza powinna ćwiczyć- delikatnie, na tyle, na ile pozwala jej zdrowie. Chodzi przede wszystkim o wzmacnianie mięśni i trening równowagi.

Według raportu „Sytuacja zdrowotna ludności Polski i jej uwarunkowania”, upadki to pierwsza przyczyna zewnętrzna śmierci u osób powyżej 65 roku życia. Nie warto bagatelizować sytuacji, które mogą doprowadzić do zagrożenia życia. Jest mnóstwo czynników ryzyka upadków i złamań, rzecz jasna, nie wszystkie możemy wyeliminować. Minimalizujmy niebezpieczeństwo, wyrabiajmy odpowiednie nawyki, bądźmy czujni.